7 مهر 00 - 00:07  | 789 بازدید

گیلان فردا-در دو سال اخیر تعدادی از تحلیلگران داخلی و خارجی با توجه به تحریم های بی سابقه و غیرعادلانه امریکا علیه کشور ما و به لحاظ محدودیت های جدی درآمدهای دولت و بروز شرایط اقتصادی ناشی از این کمبودها و محدودیت ها، پیش بینی فروپاشی اقتصاد را مطرح و با ارایه نشانه های موجود حتمی می دانستند.

بروز بیماری پاندمیک کوید 19 که اقتصاد جهان را به چالش بزرگ وادار کرده است، طبعا مزید بر علت شد و امروز در واقع تاثیرات گوناگون اما موثر بر روی اقتصاد جهان گذاشته است تا جایی که برخی اقتصاد دانان و کنشگران اجتماعی ظهور رکود و پسرفت اقتصادی تا حد سال 1929 تا 1930 و یا حداقل بحران و رکود جهانی سال 2008 را پیش بینی کردند.

نگارنده نمی تواند الان ادعای برخی افراد را که اقتصاد کشور را فروپاشیده می دانند تایید یا رد کند، آنچه اکنون مورد توجه به نوشته است اینکه اگر هم دولت در حال حاضر و به رغم قطع درآمد نفت و عدم دسترسی به درآمدهای ارزی به دلیل تحریم بانکی در شرایط سختی بسر می برد، معذالک کنترل اقتصادی نسبی را در حد تامین هزینه های جاری، حقوق و مزایای متعارف کارکنان و حقوق بگیران خود انجام می دهد و طرح های عمرانی نیمه تمام و جاری هم کم و بیش اداره می کند و در حد دولت های پیشین جلو می برد. اما آنچه در مورد مردم و معیشت مردم می توان قاطعانه اظهار کرد اینکه اکثریت بزرگ و قاطع مردم ما در شرایط اقتصادی بسیار بدی بسر می برند و اگر چه اقتصاد خانواده ها به ظاهر پابرجاست اما ارزش های اجتماعی و خانوادگی و معیشت خانوارها تا حد زیادی فروپاشی شده است. «امید» که عنصر عمده پیش برنده زندگی اجتماعی است نیز از بین رفته است و مردم نیز اگر امروز خود را با تلاش فراوان می گذرانند، اما امیدی برای فردای خود ندارند.

عدم ثبات قیمت ها و وعده های توخالی دولت برای ثبات اقتصادی کار را به جایی رسانده که حتی خوش باورترین افراد هم دیگر اعتمادی به برنامه ها و وعده ها ندارند.

امروز اگر مسئولین در پاسخ به درخواست های مطرح شده عنوان می کنند که سطح حقوق کارمندان و کارگران را تعدیل کرده و چندین درصد بالا برده اند، در واقع لاپوشانی یک واقعیت بزرگتر است، چون سطح قیمت ها در دو سال اخیر تا 500 درصد بالا رفته، حتی افزایش قیمت ها در بخش مسکن، ارز و طلا بیش از اینهاست!

شرایط اینچنینی و افزایش قیمت ها در این سطح، گذران معیشت خانوارها را دچار چالش عمده کرده و حتی با افزایش دستمزد و حقوق حقوق بگیران در این سطح از گرانی ها این مشکل حل نمی شود.

تصمیمات جورواجور خلق الساعه دولت هم نشان از این دارد که این تصمیمات از زیربنای عقلائی و علمی مناسبی برخوردار نیست. با این حال مرکز نشینان وعده تثبیت قیمت ها را می دهند. سود سپرده های مردم را که در حد بسیار نازل تر از نرخ رسمی تورم است کاهش می دهند. مردم را به بورس دعوت می کنند و همینطور و بطور روزمره به وسیله نهادهای تصمیم گیر اقتصادی تصمیمات مسئله ساز یا کم اثر اتخاذ می شود.

رئیس جمهور گشایش اقتصادی وعده می دهد و بعد معلوم می شود گشایش اقتصادی مورد نظرش هیچ ربطی به حفظ سرمایه های مردم یا رفع مشکلات خانوارها ندارد و  می خواهد نفت را پیش فروش کند!

امروز مردم معنی این شعارهایی که از پیروزی و موفقیت بوسیله دولت ابراز می شود را نمی دانند و به نظر می رسد اعتماد بین مردم و دولت به پایین ترین حد خود رسیده است.

در مسئله گرانی دولت صادقانه عمل نمی کند و تحلیل درست به مردم ارایه نمی دهد که به دلیل نداشتن درآمدهای ارزی ناچار می شود مرتبا ارز محدودی را که در اختیار دارد گران کند و ریال بیشتر بدست آورد و مرتبا تورم به بازار تزریق نماید.

برای چالش هایی که در بورس یا خودرو یا کم و کسری های موسساتی که مانند قارچ روییده، سال ها از جیب مردم(صندوق توسعه ملی یا خزانه) برداشت کرده است، به بیانی دیگر از ریش می کند و به سبیل می افزاید!

به باور تحلیل کارشناسان اقتصادی این نوع تصمیمات نه تنها مبنای علمی و منطقی ندارد، بلکه به طور کلی ضد منافع ملی است. دولت روحانی اگرچه زمان زیادی برای حل مشکلات ندارد لااقل باید با مردم صادقانه رفتار کرده و تحلیل درست از اوضاع و احوال اقتصادی و شرایط حاضر ارایه دهد و از طرح مطالب شعارگونه و تبلیغاتی بی محتوا خودداری نماید. دولت این شعار را چند روز در ذهن خود تمرین کند و به آن ایمان بیاورد که «النجاهّ طی الصادق!»

*محمد کاظم شکوهی راد

مدیر مسئول روزنامه گیلان امروز