سمر رمزی، عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان با بیان اینکه آگاهی رسانی و توصیه برای استفاده کمتر از سموم شیمیایی در کشاورزی ضروری است، گفت: با توجه به پتانسیل زیست بوم استان گیلان از نظر غنای میکروارگانیسم ‏های بیمارگر، می توان از آن ها در قالب کنترل بیولوژیک برای پیشگیری از طغیان ملخ‎ های خسارت‎زا یا کنترل مستقیم آن ها اقدام کرد.

این پژوهشگر ادامه داد: با عنایت به طرح کلانی که با کمک صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور در خصوص شناسایی قارچ‏ های بیمارگر بومی در مزارع برنج استان گیلان انجام شد و نتایج موثری که علیه چندین آفت مشاهده شد، این پژوهش برای بررسی امکان کاهش طغیان ملخ مراکشی اجرا شد. به گونه ای که ابتدا در قالب بررسی‎ های آزمایشگاهی، غربالگری اولیه جدایه های مختلف قارچ Beauveria bassiana  روی ملخ مراکشی انجام شد تا زهرآگین ترین جدایه تعیین شود. سپس با بهره گیری از بسترهای ارزان قیمت مثل سبوس برنج، کشت انبوه جدایه BBLN۱ در آزمایشگاه انجام شد. سپس، اسپورهای تولید شده با ترکیبات مختلف در بسته های ۵۰۰ گرمی آماده و به صورت فرمولاسیون پودر وتابل در آب حل شده و در شرایط آزمایشگاهی و داخل قفس های پرورش و در محیط پاشیده شد. در منطقه جمال آباد رودبار، ۱۲ روز پس از پاشش قارچ بیمارگر، لاشه های پوشیده از میسیلیوم قارچ ثبت شد. در شرایط آزمایشگاهی نیز مرگ و میر ۸۰ درصدی در جمعیت تیمار مشاهده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که جدایه BBLN۱ قارچ B. bassiana  می‏ تواند برای کنترل جمعیت ملخ مراکشی در قالب فرمولاسیون پودروتابل توصیه شود.